Darren
Aantal berichten : 337
Karakter Leeftijd: 17 Years. Partner: Love is like god, it doesn't exist. Groep: Nvt
| Subject: It feels so soon. Sat Oct 06, 2012 3:09 am | |
| Het was een mooie zonnige dag. Er waren vogels in de bomen te horen. Het park lag er even mooi bij als altijd. Op het grasveld waren spelende kinderen te zien. Verderop zat een oud stelletje te genieten van de zon. Het was dan weliswaar nog lente, het was warm. Op een bankje in de schaduw was een jongen te zien. Dromend over hoe de wereld eruit zou moeten zien. Deze zat achterover geleund met zijn benen over elkaar voor zich uit te kijken. Hij was de laatste tijd steeds vaker buiten.. Darren wist eigenlijk niet waarom. Hij had het er blijkbaar gewoon zin in. Hij gooide zijn hoofd naar achteren en keek naar de takken van de boom. Heerlijkk die rust..eventjes weg van al die drukte die Perdido met zich mee bracht. Hij dacht aan het incidentje van een paar nachten geleden. Eigenlijk zat het hem nog steeds dwars..ach, het is het verleden..en in het verleden gebeuren nou eenmaal dingen die onvoorzien zijn. Hij keek weer voor zich. Zijn ogen leken donkerder in de schaduw. Hij...was veranderd..dat had hij zelf ook wel door. Het moest zijn kracht zijn, dat kon niet anders. Maar waarom was deze zo sterk? Het was nota bene van een beginneling..argh..zijn hoofd deed pijn als hij erover nadacht. Om zijn gedachten af te leiden keek hij naar de kinderen die gebogen over de grond hingen. Dwazen..die alleen maar aan spelen. Hij was niet zo toen hij zo oud was. Nee, toen was de wereld nog gewoon, nu moesten jongen kinderen hun eigen weg zoeken, opzoek naar voedsel geen oudere die voor ze zorgde. Nu hij er over nadacht. Hij had nog geen enkel zwendelpraktijkje op kunnen zetten in Perdido..waarom niet...hij voelde er eerlijk gezegd ook geen behoefte voor. Was het angst om gepakt te worden? Nee, die had hij vroeger niet. Maar wat dan wel...Hij kon het even niet zo gauw bedenken..zijn gedachten wouden niet meewerken. Wat deed hij hier eigenlijk? Nadenken over moeilijke dingen..hij moest gewoon genieten vand e rust vond hij. Hij keek nog steeds naar de zoekende kinderen. -Keesie. | |
|