Survivors
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.



 
HomePortal*Latest imagesWhy is everybody so serious? BertokaartRegisterLog in

 

 Why is everybody so serious?

Go down 
2 posters
AuthorMessage
Damian

Damian


Why is everybody so serious? Mannelijk-1 Aantal berichten : 53

Karakter
Leeftijd: 16,11
Partner: Sure, just try.
Groep:

Why is everybody so serious? Empty
PostSubject: Why is everybody so serious?   Why is everybody so serious? EmptyFri Sep 28, 2012 7:47 am

Damian bevond zich voor het eerst sinds alweer een tijdje op het strand. Maar dan niet bepaald op het publieke gedeelte, meer zeg maar een klein stukje dat nog niemand had ontdekt. De jongen kon alles zien van deze plek, maar de meeste merkte hem niet op. Lekker goed voor hem. Het was like alsof hij een pro stalker was. Nu de reden waarom hij zo lang niet meer geweest was waar hij nu zat, zijn werk. Blijkbaar leken kindertjes het leuk te vinden om pyromaantje uit te hangen. Het was niet bepaald gezellig, maar ach het was het gene wat hij nog steeds deed met evenveel plezier. Vandaag was het echter zijn vrije dag weer sinds tijden, voor hem natuurlijk echt wel perfect. Vanachter zonnebril staarde hij naar de zee die voor hem lag uitgestrekt. Zo rustgevend. Het feit dat hij klif lag, was eigenlijk nog best wel grappig. Natuurlijk niet geheel zonder reden. Oh nee, zo meteen zou hij een mooie duik in het water maken. Voor kort wreef hij door zijn haren en voelde gelijk ook een licht briesje over zijn borstkast strijken. Uiteindelijk keerde zijn blik weer naar de kant van het strand. Wat natuurlijk maar al te overbevolkt was. Zo typisch. Maar misschien werd het dan eens wat tijd om de mensen een leuke show te geven? Kalm kwam hij overeind en zette zijn zonnebril af en plaatste deze in zijn rugzak. In een rustige tred wandelde hij uiteindelijk helemaal naar de rand van de klif en staarde even naar de afstand naar beneden. Niet zo hoog, helemaal niet. Damian trok nog even de touwtjes van zijn zwembroek wat meer bij elkaar en uiteindelijk liet hij zich naar beneden vallen. In die val zorgde hij er voor dat zijn lichaam in een verticale lijn kwam, met zijn hoofd naar het water. Zijn armen spreidde hij boven zijn hoofd en zo ging hij het water tegemoet.
Na enkele seconden onder water te zijn geweest kwam hij weer bovenwater, de adrenaline die door zijn lichaam raasde werd hij al heel snel weer gewaar. Zijn ogen schoten vrijwel meteen naar het strand, enkele mensen waren opgestaan en staarde nu duidelijk naar hem. Enkele reddings peoples staarde ook naar het water en stonden klaar om uit te rukken. Zijn mondhoeken trokken naar omhoog, terwijl hij weer op weg was naar het strand. Nu waren de bezorgde blikken van net veranderd in iets bozere blikken, best wel funny eigenlijk. Het was iets waar hij zich helemaal niets van aan trok, en tja moesten ze maar beter nadenken of wat dan ook. In zijn overpeinzingen had hij eigenlijk helemaal niet door gehad dat er een blondine zich in zijn loopbaan had gevoegd. Met natuurlijk als reactie dat hij daar meteen tegen knalde. Door zijn snelle reflexen schoot zijn hand meteen naar die van het meisje, zodat ze niet zou gaan vallen.
[&Ia]
Back to top Go down
Ia

Ia


Aantal berichten : 228

Karakter
Leeftijd: 16 jaartjes en 11 maanden
Partner: Try and steal it from me...
Groep:

Why is everybody so serious? Empty
PostSubject: Re: Why is everybody so serious?   Why is everybody so serious? EmptyFri Sep 28, 2012 8:26 am

Ia liep met grote passen over het strand. Op dit moment was ze niet in haar wasberen vorm, op het strand voelde ze zich wel prettig dus liep ze gewoon als mens rond. Er waren ook genoeg andere mensen op het strand, maar doordat ze zo stil was viel ze niet op en dat was alleen maar fijn. Ze liep op dit moment in een short en in een shirtje, haar bikini had ze er toch maar voor de zekerheid onder gedaan voor de zekerheid als ze toch wilde gaan zwemmen. Haar bloten voeten lieten voetsporen achter in het gele warme zand. Ze liep zo verder met haar blik naar het zand gericht. Op een gegeven moment werd er ineens veel geroesemoes en je hoorde zelfs mensen verschrikt reageren. Iana keek dan ook meteen op, op naar de commotie. Ze zag dat mensen richting de kliffen keken en haar blauwe ogen volgde hun ogen. Ze kwamen uit bij een enorme klif. Op de bovenkant van de klif stond een gedaante. Ia bleef abrupt stilstaan. Dit was toch wel interessant om te bekijken, vond zij dan. Haar felblauwe ogen volgde de gedaante die zichzelf af zette en recht naar beneden de afgrond in sprong, maar eigenlijk het diepe water in sprong. Hopelijk voor hem sprong hij niet op een rots of iets dergelijks. Heel veel mensen hier kregen zowat een hartverzakking en ook Ia bleef even kijken tot dat de gedaante weer boven kwam. Ze knipperde een paar keer en kwam er achter dat het een jongen was, vanaf hier kon ze zijn leeftijd niet gokken, ze kon alleen zien dat hij zwart haar had en zo. Ze snoof een keer en liep verder. Terwijl de rest van de mensen zich nog druk bleven maken, liep Ia weer gewoon door, haar rondje. Aangezien ze richting het zand keek en dus niet echt door had waar ze heen liep en dus ook niet zag dat er nu iemand tegen haar aan zou lopen botste ze zo tegen de persoon op. Ze voelde ineens iets nats tegen haar lichaam. Aangezien de jongen de jongen was die net uit het water was gekomen. De botsing was echter met zo'n vaart dat ze haar evenwicht verloor en dreigde naar achter te vallen. Ze schrok ervan en probeerde zich nog in een wanhopig poging ergens aan vast te grijpen, maar er was niks, tot dat haar hand ineens vast werd gepakt door de jongen die haar net om ver banjerde. Ze kreeg haar evenwicht weer terug en stond recht en trok haar hand meteen weer los. Dat los trekken was een echt reflex van haar, ze hield er niet van als mensen haar vast hielden, tenminste vreemde haar vast hielden. Ze keek met haar felblauwe ogen naar de jongen "dankjewel" was het enige wat er een beetje schichtig uit kwam. Ze was niet echt super verlegen, maar ze was niet het spraakzame type. Ze bleef de jongen even aan kijken, en haar ogen gleden even ongezien over hem heen. Hij was in ieder geval niet lelijk, hihi. *kuch* en ze keek weer naar zijn gezicht zoals normale mensen deden.
Back to top Go down
Damian

Damian


Why is everybody so serious? Mannelijk-1 Aantal berichten : 53

Karakter
Leeftijd: 16,11
Partner: Sure, just try.
Groep:

Why is everybody so serious? Empty
PostSubject: Re: Why is everybody so serious?   Why is everybody so serious? EmptySat Sep 29, 2012 6:34 am

Damian trok haar rustig wat overeind, al leek ze zijn hulp niet bepaald leuk aan te nemen aangezien ze zich nogal heel snel los trok. Kort wreef de jongen door zijn haar en glimlachte even kort naar haar. Dit ging weer heel goed verlopen. Hij kon beter in eens weer vertrekken naar het plekje waar hij lag. Het meisje had van die ogen die je tegenwoordig zo vaak zag, van die helderblauwe. Niet dat het geen spectaculair zicht was, maar het gewenste effect was er niet echt meer. Zijn ogen daar aan tegen schrokken de mensen meestal af, iets wat hij maar al te plezierig vond. ‘Beter dat, dan dat je in het zand beland.’ De blikken van eerst waren uiteindelijk allemaal weer gericht op iets anders. Iets waar wel weer verandering in zou komen als hij het nodig vond. Het nog naamloze meisje dat hij net zo elegant omver had gelopen, was al geen lelijk persoon. Iets wat hij dan weer goed vond. Tja, welke dude nu niet? ‘Anyways, sorry dat ik je omver liep en zo. Ik zag je niet bepaald aankomen.’ Zijn stem klonk kalm. Naja, hij wist dat hij zelf in fout was dus haar er de schuld voor geven was niet netjes. Niet dat hij zich altijd zo rustig of netjes gedroeg, het was iets wat maar weinig voor kwam. Daarom zat hij dus op Coates. Naja, veel maakte het toch niet uit, als ze dachten dat hij daardoor vriendelijker van zou worden dan hadden ze het toch maar heel fout bekeken.
Waarom hij hier nog stond, hij had er geen idee van. ‘Euhm, tja ik ga weer. Je weet me wel te vinden.’ Hij en gesprekken, het was iets wat niet goed samenging. Of toch niet met vreemde, met vrienden was het anders. Maar tja, hij kon de blondine nu geen vriend noemen dus wat maakte het ook uit of hij bleef staan. Kalm begon hij te weer te wandelen richting de kliffen. Damian zou nu niet bepaald dat hee ding gaan beklimmen, maar hij zou wel de iets makkelijkere route nemen naar boven. Uiteindelijk raakte zijn blote voeten een iets hardere ondergrond en begon hij aan de mini klim naar omhoog. Nog een keer keek hij achter zich, en zijn ogen vonden meteen de blondine terug. Kort glimlachte hij nog voor hij verder ging. Ergens had hij misschien beter bij haar kunnen blijven staan, maar hij moest ook wel terug naar zijn spullen. Omdat er daar een walkie talkie ding in zat van de brandweer, want hoewel dit zijn vrije dag was. Damian was een van de jongens waar ze altijd op moesten kunnen rekenen. Dat enkel en alleen omdat hij zich door het vuur kon verplaatsen zonder gewond te raken. Dat was misschien wel het nadeel van het werk dat hij deed, maar daarom deed hij het nog steeds niet minder graag. Gewoon de blik in de ogen van de kinderen als je die redden uit een brand was een van de redenen waarom hij altijd al van de brandweer en het leger had gehouden. Met een plof liet hij zich uiteindelijk weer zakken op de handdoek en zette zijn zonnebril weer op zijn neus. Onbewust begon de zwartharige jongen een of ander deuntje te neuriën, dat hij een tijd geleden had opgepakt toen hij door de stad liep. Een van de irritantste liedjes ooit, en die kreeg hij natuurlijk niet uit zijn kop.
Back to top Go down
Ia

Ia


Aantal berichten : 228

Karakter
Leeftijd: 16 jaartjes en 11 maanden
Partner: Try and steal it from me...
Groep:

Why is everybody so serious? Empty
PostSubject: Re: Why is everybody so serious?   Why is everybody so serious? EmptySat Sep 29, 2012 8:30 am

Door hem was ze bijna achterover geflikkerd in het zand, maar door hem was dit ook weer voorkomen. Hij had haar weer recht getrokken, ook al had ze zich heel snel los getrokken ze bedoelde het niet slecht. Ze had hem bedankt, op een nogal korte manier, maar ja dit was meer een reflex voor haar dan dat ze het bewust deed. De jongen vertelde haar dat het beter was dan dat ze in het zand zou belandden. Ia wilde haar mond open trekken en er op reageren, maar ze was hiermee al te laat, want de jongen ging verder met zijn andere woorden. De jongen begon zich te verontschuldigen en zei dat ze niet echt in het zicht was. Ze grinnikte lichtjes wat niet echt opviel, maar er was wel een mini glimlachje op haar gezicht verschenen. Iana dacht even na, wat kon ze zeggen, maar de jongen was haar te snel af. Hij ging er weer vandoor en zei zelfs dat ze hem wist te vinden. Ze bleef hem even beduusd aan kijken terwijl hij weg liep. "Doei" zei ze zachtjes, niet echt bepaald verstaanbaar. Ze bleef even stokstijf staan, staan kijkend naar de jongen die weer richting de klif liep en weer de klif op klom. Hij koos de korte route blijkbaar. Ze keek echter iets verbaasd naar hem toen hij om keek en glimlachte. Ze was echter te laat om terug te lachen, want hij klom verder. Ia draaide zich om en wilde een stap naar voren zetten om weer een rondje over het strand te lopen. Ze bedachte zich en zette haar voet weer terug. Ze stond recht en ze draaide zich weer richting de klif. De jongen was alweer boven aangekomen en Ia begon nieuwsgierig te worden. Ze zette dus een stap richting de klif en bereikte de klif zonder dat de jongen haar waarschijnlijk had kunnen zien. Zonder dat ook andere mensen het hadden kunnen zien veranderde ze in haar wasberen vorm. Hiermee kwam ze sneller op de klif, klimmen ging makkelijker en sneller. Eenmaal boven zag ze dat de jongen hier zijn spullen had liggen, hijzelf zat ook op een handdoek, had een zonnebril op en hij was ook nog is een liedje aan het neuriën. Als wasbeer was ze zelf iets brutaler, wat ze op deze manier ook liet zien. Hopelijk vielen haar iets blauwe ogen niet zo erg op, want in wasberen vorm had ze namelijk ook blauwe ogen, wel iets donkerder dan normaal. Ze liep op haar vier pootjes naar de jongen, ging aan de zijkant op haar kont zitten een stukje van de handdoek vandaan en begon naar het deuntje te luisteren wat er geneuried werd. Haar staart lag recht achter haar en haar oren waren lichtjes de jongen zijn kant op gericht. Na ja hoe ze zo zat waren haar ogen niet zo goed zichtbaar. De jongen zou waarschijnlijk wel raar op kijken als er ineens een wasbeer naast hem zat, na ja niet helemaal naast hem, maar een stukje van hem vandaan. Ia's ogen keken over de klif heen, naar het water, naar de horizon, het was best mooi hier, ze bleef dus geen hier naartoe staren. Tot dat ze het niet kon weerhouden om een keer de kant van de jongen op te kijken.
Back to top Go down
Damian

Damian


Why is everybody so serious? Mannelijk-1 Aantal berichten : 53

Karakter
Leeftijd: 16,11
Partner: Sure, just try.
Groep:

Why is everybody so serious? Empty
PostSubject: Re: Why is everybody so serious?   Why is everybody so serious? EmptySun Sep 30, 2012 1:29 am

Kort geeuwde de jongen even. Mweh, misschien had hij vandaag gewoon eerder slapend doorgebracht. Naja, hier kon hij ook wel even crashen maar dat deed hij maar niet. Zo meteen zou hij wel richting school of zo gaan vertrekken en daar wat gaan pitten. Of misschien langs een van de dudes gaan en daarmee wat gaan rond hangen. Wist hij veel. Voor even scande hij de omgeving, maar nog steeds was hij alleen. Dus het meisje van beneden was hem niet gaan volgen. Best wel jammer, anders had hij zijn tijd hier wel even vertoefd met haar aan zijn zijde. Uiteindelijk sloot Damian toch even zijn ogen, en werd daarmee weer gebracht naar de laatste momenten met zijn ouders. Het was tegen het begin van het nieuwe schooljaar, zijn ouders vertelde hem dat hij naar Coates moest, hij flipte helemaal en toen had zijn vader hem tegen de muur aangehouden en hem verteld dat dit allemaal voor zijn eigen goed was. Yeah right. Zijn moeder had hem niet eens aangekeken toen hij in de wagen naar die school werd gebracht. Geweldige familie. Omdat hij de beelden wou buiten sluiten opende de jongen uiteindelijk zijn ogen weer en snoof. Rot ouders. En toen kwam die muur.
Een plotse aanwezigheid deed hem even kort op zij kijken. Een wasbeer? Damian was er zeker van dat dit geen wilde wasbeer was, dan zou het dier namelijk al lang aangevallen hebben. Het was een shapeshifter, zo veel was al duidelijk. Nu moest hij alleen nog uitvinden wie. Het feit dat hij een zonnebril op had, zorgde er voor dat het dier persoon ding niet wist naar wat hij nu exact aan het kijken was. Er gingen een paar ideeën door zijn kop over wie het kon zijn. Dat meisje van beneden was al zeker een van de personen wie hij verwachtte, voor de rest een paar random mensen. Maar waarom zou dat meisje exact in deze vorm naar hem toe komen? Damian zou haar zo van de klif kunnen gooien als hij in een slechte mood was, en al zeker in zijn panter vorm. Nu, had het echter geluk dat hij iets of wat vrolijk was vandaag. Hmn, eigenlijk was hij toch we best nieuwsgierig naar haar. Naja, wie niet? Als het al het meisje van beneden was, ze had goeie looks en waarschijnlijk was ze niet eens zo verlegen als daarnet was gebleken. Zijn mondhoek trok even omhoog. Misschien was het dan maar aan hem om haar een beetje losser te maken. ‘Dus, ga je me nog een verklaring geven waarom er een wasbeer naast me zit? Of moet ik maar raden?’ De jongen draaide zich op zijn zij, zodat hij het dier nu recht kon aankijken. ‘Mijn theorie is, dat je oftewel in deze vorm niet zo verlegen bent, of omdat je misschien denkt dat een wasbeer me afschrikt?’ Grijnsde hij nonchalant naar het meisje toe. Bang voor een wasbeer? Hij? Yeah right, dat was wel het laatste wat hij ooit zou zijn. Eigenlijk was hij best wel oprecht geïnteresseerd in wat voor verklaring ze zou geven. Niet dat je dat aan zijn lichaamstaal zou merken, die zou eerder zeggen dat ze beter haar kop kon houden en kon maken dat ze weg was. Maar dat was gewoon zijn standaard houding naar onbekende toe, en die zou hij niet gaan veranderen voor een simpel antwoord van een meisje dat hij net op het strand was tegen gekomen.
Back to top Go down
Ia

Ia


Aantal berichten : 228

Karakter
Leeftijd: 16 jaartjes en 11 maanden
Partner: Try and steal it from me...
Groep:

Why is everybody so serious? Empty
PostSubject: Re: Why is everybody so serious?   Why is everybody so serious? EmptySun Sep 30, 2012 3:32 am

Als een plumpudding zat ze in haar dieren vorm een eindje van de jongen vandaan. Beetje raar om meteen recht naast iemand te gaan zitten die je niet kende. De jongen had haar alleen omver gelopen en gezorgd dat ze niet op d'r plaat was gegaan. Gelukkig had hij nog het fatsoen gehad om zich te verontschuldigen, sommige jongens lachte je uit en liepen verder, ja dat soort mensen zaten er ook bij op deze wereld. Terwijl ze over de zee aan het kijken was, was de jongen nog stil. Dit kwam doordat hij zijn ogen nog gesloten had en haar dus niet zag. Niet veel later opende de jongen zijn ogen en merkte hij haar op. Hij keek haar kant op, maar door zijn zonnebril wist ze niet goed waar naartoe hij keek, dat was aan de ene kant best ongemakkelijk. Maar ze was in wasberen vorm er viel niet veel te kijken. Bij Iana was er dan ook niet opgekomen dat deze jongen in een gevaarlijk dier zou kunnen veranderen en dat hij haar zo aan zou kunnen vallen. Zo naïef was Ia dan weer wel. Maar als wasbeer was ze niet snel bang. Ook al was een wasbeer alles behalve een angstaanjagend dier die alles en iedereen zou aanvallen. Ze kwam weer uit haar gedachten en keek met haar blauwe ogen naar de jongen. Hij had waarschijnlijk al door gehad dat ze geen échte wasbeer was, maar een shapeshifter dus. Ze snoof even toen er weer woorden uit de jongen zijn mond kwamen. Hij vroeg of ze hem nog een verklaring ging geven. Dom bleef ze hem aanstaren. De jongen ging op zijn zij zitten zodat hij haar in zijn beeld had, beter voor z'n nek waarschijnlijk. Ze bleef hem aanstaren, zonder enige beweging of zonder enig geluid. Hij vertelde haar dat hij een theorie had. De theorie luidde dat ze of in deze wasberen vorm niet zo verlegen was. Bij dat stukje werden haar ogen ietsje groter, maar ze keek al snel weer normaal. Zijn andere theorie was dat ze dacht dat ze in deze vorm angstaanjagend zou zijn en hem af zou kunnen schrikken. Door die woorden viel ze bijna achterover wat er waarschijnlijk ook heel stompzinnig uit zag. Ze maakte wat geluid en het leek alsof ze wat aan het grinniken was, voor een wasbeer dan. Zou ze weer terug veranderen naar haar normale vorm, dan kon de jongen zien wie ze was, of zou ze nog een tijdje zo blijven, mocht hij gaan raden. Ze stond op en liep op vier poten naar de rand van de klif. Daar bleef ze staan om te kijken hoe het er vanuit hier uit zag, waarschijnlijk niet zo eng. Ze keek echter recht in de diepte. Ze dacht dat ze misselijk werd en deinsde meteen achteruit hierbij veranderde ze weer terug naar haar mensen vorm en belandde ze op haar kont op de klif. Ze bleef even recht vooruit kijken en keek vervolgens richting de jongen en glimlachte een beetje flauw. "De verklaring is inderdaad dat ik minder verlegen ben in wasbeer vorm" zei ze terwijl ze weer de andere kant op keek. "En nee ik dacht niet dat ik je af zou kunnen schrikken als wasbeer" zei er nog bevestigend achteraan terwijl ze hem weer aan keek vanuit haar ooghoeken. De reden waarom ze hier was, was gewoon omdat ze nieuwsgierig was. Ze twijfelde ook of ze dat moest gaan zeggen of dat maar gewoon voor zich moest houden. Aangezien ze niks meer wist te zeggen, stak ze abrupt haar hand naar hem uit "Mijn naam is Iana, maar noem me maar Ia" kwam er wat zacht uit terwijl ze hem wat flauw lachend aan keek. Ze was wel verlegen, maar ze kon niet tegen de stilte, dan werd het alleen nog maar erger en dan ging ze dit soort gedrag vertonen.
Back to top Go down
Sponsored content





Why is everybody so serious? Empty
PostSubject: Re: Why is everybody so serious?   Why is everybody so serious? Empty

Back to top Go down
 
Why is everybody so serious?
Back to top 
Page 1 of 1

Permissions in this forum:You cannot reply to topics in this forum
Survivors :: De FAKZ :: Perdido Beach :: Town Beach-
Jump to: