Emilie Broussard

Subject: Emilie Broussard Sat Oct 06, 2012 8:30 am

G E N E R A L
Naam: Emilie Broussard [ee-mie-lie broe-saar]
Leeftijd: 16
Geslacht: Vrouw
Geaardheid: Heteroseksueel
Afkomst: Frankrijk
Dier: Torenvalk
Gave: De kracht die ze eigenlijk 'bewust' kan gebruiken is het creëren van illusies, en dit is eigenlijk ook het enige waar ze iets aan heeft. Maar Emilie hoort tevens muziek in haar hoofd; ze heeft deze muziek nodig om vorm aan haar illusies te geven. De muziek vormt feitelijk de woorden die haar illusie beschrijven. Ze heeft echter geen volle controle over de muziek - ze hoort altijd muziek, bij wat ze ook doet, met wie ze ook praat. De muziek is ook altijd anders; iedere persoon en iedere gebeurtenis heeft als het ware een eigen melodie. Bij volle concentratie op iets verdwijnt de muziek naar de achtergrond; zacht, maar wel altijd aanwezig.
Aantal Streepjes: II
Drie voorkeurs banen: Ziekenzorg/lijkenberger/crecheouder

F A M I L Y
Moeder: Madelène Broussard-Leveque
Vader: Jacques Broussard
Broer: Amaury Broussard (ouder)

A P P E A R A N C E
Haarkleur: Bruin
Haarstijl: Kort en stijl
Oogkleur: Bruin
Lengte: 1.64
Gewicht: 51
Lichaamsbouw: Normaal tot lichtelijk tenger
Kledingstijl: Casual/smart
Littekens: -
Tattoo's: -

P E R S O N A L I T Y
Karakter: Emilie is boven alles ontzettend lief, maar er zijn niet veel mensen die dit echt goed in de gaten hebben omdat ze ontzettend stil en teruggetrokken is in de hoop dat ze zo mijn mogelijk melodieën van andere mensen opvangt. De muziek in haar hoofd kan ervoor zorgen dat ze vaak dromerig en afgeleid is, wanneer ze er te zeer naar luistert, maar kan ook de reden zijn dat ze op sommige momenten geïrriteerd en kortaf is, omdat de muziek dan te luid is of te zeer door elkaar loopt. Ze is vooral heel erg op zichzelf aangewezen en klaagt niet snel tegen anderen, waardoor ze vaak wel verkeerd begrepen kan worden. Ze is trots op haar eigen 'taal', maar voelt zich ongemakkelijk wanneer anderen ernaar vragen: ze weet namelijk niet zo goed hoe ze met aandacht om moet gaan.
Hobby's: Hardlopen, sterrenkijken, theater (acteren en kijken), lezen
Houdt van: Drukte omdat ze dan afgeleid wordt; stilte omdat ze dan geen andere melodieën dan die van haar omgeving opvangt; puzzels; regen; sneeuw; kinderen
Houdt niet van: Muziek waar anderen naar luisteren omdat ze zelf altijd al muziek hoort; stilte omdat er dan niets is om haar af te leiden; warmte; ouder worden; donker
Turn ons: Sprekende ogen, verantwoordelijk, zorgzaam, langer, lichtelijk gespierd
Turn offs: Niet van kinderen houden, tenger, zorgeloos, arrogant
Fears: De dag dat ze 17 wordt; ze is vooral bang voor het onbekende
Habit(s): Woorden uit haar eigen 'taal' tegen zichzelf mompelen, vooral wanneer ze illusies maakt; tikken met haar vingers op het ritme van de muziek die alleen zij kan horen.

H I S T O R Y
Toen Emilie geboren werd in Rouen, Frankrijk, was haar broer Amaury één jaar oud. De twee waren zo verschillend als dag en nacht - Emilie was rustig terwijl Amaury juist heel druk en aanwezig was. Hierdoor werd Emilie nogal eens door haar ouders en andere familieleden over het hoofd gezien. Emilie luisterde namelijk altijd, raakte nooit in de problemen, terwijl Amaury een wildebras was die eigenlijk altijd wel kattekwaad uithaalde of zich wel op de een of andere manier problemen op de hals haalde. Desondanks hun verschillen was hij wel heel lief voor Emilie, en Emilie voor hem - haar grote broer was alles voor haar, ook al kon hij vaak lomp tegen haar doen en haar daardoor pijn doen.

Al vanaf dat ze geboren werd kon Emilie muziek in haar hoofd horen, maar tot ze fatsoenlijk kon praten, kon ze op geen enkele manier duidelijk maken dat dit het geval was, en dat ze hoofdpijn kreeg wanneer haar ouders allebei tegelijk dicht bij haar in de buurt waren. Op haar vierde merkte ze het tegen haar moeder op, maar deze besteedde er eigenlijk weinig aandacht aan omdat ze dacht dat het een fantasie van Emilie was - Emilie stond toen al bekend als een dromer, dus het was vrij logisch dat ze niet werd geloofd. Ze begon er maar niet meer over, omdat ze het idee had dat haar moeder het niet prettig vond wanneer ze het over haar muziek had. Alleen tegen Amaury kon ze haar verhaal kwijt, die meer geïnteresseerd leek dan iets anders, ook al begreep hij niet erg goed hoe hij het moest opvatten.

Op haar achtste werd Emilie ernstig ziek, en de muziek was zo erg en liep zo door elkaar heen dat ze dacht dat ze liever doodging dan nog een noot te horen. Ze gilde haar longen uit haar lijf om de muziek te overstemmen, maar dit mocht niet baten. Tijdens een koorts aanval kwam ze er wel achter wat ze met de muziek kon: ze kon illusies creëren. Dit ging, vooral tijdens haar ziekte, nog niet bewust; wanneer de koorts een zware, donkere melodie in haar hoofd fluisterde, verscheen er seconden later de schimmige gedaante van een gezichtloze man in een zwarte mantel; wanneer haar moeder haar voorlas in de hoop haar af te leiden van de pijn en de muziek lichter werd, verscheen er een kitten, of een jong konijn, of zelfs een jong hert.

Nadat ze opgeknapt was moesten haar ouders dan toch geloven dat Emilie misschien wel echt muziek kon horen die zij niet konden horen. Ze wisten echter niet waar in Frankrijk ze terecht konden om hun dochter te helpen, dus verhuisden ze naar Californië, in de hoop dat ze daar wel geholpen zou kunnen worden. Dit was echter ook niet het geval; er was simpelweg niemand die Emilie's gave leek te hebben of zelfs maar te kunnen begrijpen. Verslagen vestigde de familie zich in Perdido Beach.

Emilie was niet dom, en begon zichzelf te trainen in het begrijpen van haar muziek en haar illusies, waar ze steeds meer handigheid in kreeg, ook al wilde een illusie zichzelf nog wel eens oproepen wanneer ze afgeleid was. Naar mate ze ouder werd realiseerde ze zich dat ze haar muziek meer sturing moest geven, en begon ze een 'taal' te ontwikkelen die elke nuance van emotie kon uitdragen, en hopelijk zo meer vorm en sturing aan haar illusies kon geven. Deze taal was praktisch niet te begrijpen voor anderen, en lastig te verstaan; het duurde lang voor Emilie zelf handigheid in de uitspraak kreeg. Amaury ving vaker woorden op, en vroeg Emilie ernaar; ze heeft hem haar taal proberen uit te leggen, maar hij heeft het nooit kunnen oppikken.

Toen, plotseling, op haar vijftiende, verdwenen haar ouders - sterker nog, iedereen ouder dan zeventien leek verdwenen te zijn. Ze hoorde mensen het de 'poef' noemen, en is het onbewust zo ook gaan zien omdat het wel een toepasselijke benaming was. Na de 'poef' hoorde ze wekenlang alleen maar luide, sombere muziek, die zich mengde met de individuele melodiën van verschillende mensen die ze tegenkwam, waardoor ze zich enkele weken compleet moest afzonderen van de rest van wat nu de FAKZ heette voor ze zich een beetje van de muziek kon afschermen. Enkele maanden later verdween ook Amaury, en herhaalde zich het tafereel weer. Nadat zowel haar ouders als Amaury verdwenen waren, heeft ze nooit meer iemand haar 'taal' proberen te leren; ze houdt het vast als een geheim van haarzelf, een reliek uit de tijd dat ze nog met het hele gezin bij elkaar was.

Subject: Re: Emilie Broussard Thu Oct 11, 2012 7:08 pm

Aangezien Eddison afwezig is zal ik je tussen de 10-20 rto's geven i.p.v. 1-10 Berto's. Eddison hoeft deze karakterkaart dan niet meer te raten en je hebt al je Berto's gekregen.
Accepted! Emilie zal lijkberger worden en je krijgt 17 Berto's voor deze kaart. Ook heb je nu toestemming om IC te posten, veel plezier!