Alexander Byron Cha

Identiteit
Engelse naam: Alexander Byron
Koreaanse naam: Chisoo (tjie-soe)
Achternaam: Cha (vertaling: Thee)
Bijnaam; Alex, Xander, Byron
Leeftijd: 17 jaar en 4 maanden
Geslacht: Mannelijk
Geboortedatum: 09-5-1995
Geboorteplaats: Seoul, Zuid Korea
Geaardheid: Hetero seksueel

De drie voorkeursbanen
Ziekenzorg / De wacht / Soldaat

Signalement
Lengte: 1.80 m
Gewicht: 70 kg
Postuur: Slank maar met voldoende bespiering, niet body-builder stijl maar gewoon bespierd, inclusief sixpack.
Haarkleur: Bruin geverfd echte kleur is zwart.
Oogkleur: Bruin
Piercings/Tattoos: Nee.
Kledingstijl: Street, het maakt hem niet veel uit wat hij aan heeft zolang het op het einde maar een beetje matcht en het geen plastic zak is vind hij het prima. Hij houd van skinny jeans maar met lange grote t-shirts. Hij is meestal niet te vinden zonder zijn koptelefoon rondom zijn nek of op zijn hoofd.
Dier: Wolf
Kleur vacht: Bruin met verschillende tinten er in, de een lichter als de ander.
Kleur ogen: Licht bruin, bijna amber kleurig
Schofthoogte: 120cm
Dier algemeen: Vrij brede wolf die een beetje uit de kluiten gewassen is. Hij is dus groter en sterker als de meeste andere wolven, maar verliest iets gemakkelijk als het op snelheid aan komt. Scherpe hoektanden en en dikke ruwe vacht.
Dier overig: /

Individualiteit
Karakter: Alexander Byron Cha is een beetje een vaag figuur. Alexander is reuze slim en laat dit ook graag aan anderen blijken. Nee, arrogantie is echt iets wat bij hem past net zoals de woorden: Koppig, zelfverzekerd en flirterig, behulpzaam. Xander is vaak koppig wanneer anderen hem proberen te overtuigen van hun gelijk. Ook al heeft de ander daadwerkelijk gelijk, dan probeert Alexander er nóg om heen te zeilen. Hij beschikt namelijk over een behoorlijke woordenschat, waardoor hij haast iedereen overtuigd krijgt van zijn gelijk, of het nu leugens zijn of niet. Wanneer hij zo nu en dan, dan ook mensen tegen komt die hém in een hoekje lullen loopt hij kwaad weg. Een iets betere eigenschap van Xander is waarschijnlijk dat hij ontzettend zelfverzekerd is. Er zijn maar weinig mensen die hem écht weten te raken vanbinnen als het om pesterijen gaat. Nog een goede eigenschap is dat hij wél behulpzaam is en hij altijd klaar staat om iemand te helpen. Hij is niet lui en probeert iedereen dan ook écht te helpen, hoewel het soms niet zo uit zijn acties en woorden blijkt. Flirterig. Ja, Alexander is behoorlijk flirterig maar niet alleen met vrouwen maar zo nu en dan ook met mannen. Hij is overigens niet bi seksueel en vind het alleen maar leuk om de reacties te zien van de jongens waar hij het wel eens bij doet. Verder is hij echt zo straight als wat.
Hobby’s: Piano spelen, muziek luisteren en zo nu en dan schrijven, bakken en koken, clubben
Houd van: Alle soorten genres van muziek, drukte, stad, open mensen, zwemmen, dansen en lezen, milkshakes en AA sportsdrink, Chocolade en noodles, pittig eten, vrouwen, Daisy, gepoefte pleegouders
Houd niet van: Spruiten, groenten en eten zonder enige smaak, water, gesloten en introverte mensen, betweters en ruzieschoppers, tekenen/schilderen en of schetsen, gebonden zijn aan een vaste relatie, afwijzing, donkere smalle ruimtes, sentimentele mensen, zijn echte ouders
Angsten: Afwijzing, donkere en smalle ruimtes, alleen ergens zijn, dingen alleen moeten doen
Turn ons: Vrouwen met een goede kledingsmaak en hygienisch zijn, vrouwen met lange volle haren, vrouwen met rode of bruine haren, uitgaande vrouwen,
Turn offs: Sletten, rokers en drugsverslaafden, introverte of verlegen types, vrouwen die niet kunnen dansen, vrouwen met korte haren, blonde vrouwen, vrouwen met een geur die de buren ook nog kunnen ruiken, tutjes, vrouwen met een vervelende lach, gele tanden, lange nagels.

Historiek
Verleden: Alexander is geboren in Seoul in Zuid-Korea, daar is hij eveneens opgegroeid en ooit wilt hij nog terug naar die plek, niet dat dat nu nog mogelijk is. Alexander is een poef overlever, een van de weinigen dat wilt zeggen dat Alexander momenteel ouder is als 17 en nog steeds.. naja aanwezig is op Perdido beach. Voordat hij overigens op Perdido beach gekomen is is er veel aan vooraf gegaan. Hij is opgegroeid in Zuid-Korea, geboren in seoul maar heeft zijn kinderjaren beleefd in een zuidelijk stadje dicht bij de zee, waar maar weinig rijkdom te vinden was. Hij was zijn ouders eerste kind en ze waren dolgelukkig dat hij geboren was, ze hebben hem vernoemd naar een broer van zijn moeder, die Alex heette. Alex is overleden toen hij nog jong was en zijn moeder had het daar nog altijd lastig mee, dus vandaar de naam Alexander. De familie Cha was niet bepaald rijk sterker nog ze hadden alle handen nodig die er waren om te kunnen leven waar ze nu woonden. Een té klein huisje wat op het punt van uit elkaar vallen stond. Toch was de familie gelukkig en ging alles nét met de financien, dat was tot Alexander een zusje kreeg: Daisy. Niet alleen moesten er nu 4 monden gevuld worden, Daisy werd ook geboren met een aandoening. Een aandoening die er voor zorgde dat al het overige geld wat ze verdiende en hun spaargeld naar Daisy ging. De familie had echt geen cent meer te makken en dit zorgde voor frustraties binnen de familie. De ouders waren moe en wilden niet meer werken, ze konden de kinderen gewoon niet meer betalen. De moeder van Alexander raakte aan de drank en hun vader stopte een dag gewoon met praten. Alexander die op dat moment 6 jaar oud was, kon nog niets betekenen voor de rest van de familie, het enige wat hij kon doen was de klappen ontvangen van zijn moeder wanneer ze vond dat hij zich misdraagde. De school van Alexander begon langzaam op te merken dat hij met meer blauwe plekken naar school kwam als de vorige dag enzovoorts. Ze hebben aan de bel getrokken en Daisy en Alexander zijn van hun ouders ontnomen. Ze kwamen bij een pleeggezin thuis. Een stel mensen met genoeg geld maar ook ouders die eigenlijk maar behoefte hadden aan een kind. En aangezien Alexander de enige van de twee was die helemaal gezond was, kozen ze Alexander. Xander wilde niet gescheiden worden van zijn zusje Daisy, en heeft er de boel op stelten voor gezet, hij heeft meerdere malen proberen weg te lopen en heeft zijn ouders in die tijd nooit mam of pap genoemd. Rond deze tijd is de familie verhuist naar Amerika. Naar Californië, Perdido Beach.

Alexander raakte in een depressie, hij wist niet meer waar zijn zusje was en hij haatte het in Amerika. Hij werd niet begrepen en kon zich ook niet duidelijk maken tegenover de leraren. De leraren zette hem dan vaak er uit omdat hij aan het praten was terwijl hij niet eens wist dat het stil moest zijn. Xander begon last te krijgen van woede problemen en hij begon deze te uiten op de pestende kinderen. Meerdere malen moesten de pleegouders aantreden bij school om het gedrag van Xander uit te leggen. Er viel overigens weinig uit te leggen aangezien hij thuis nooit een probleem vormde. Hij kwam thuis ging naar zijn kamer en ging daar uren tekenen of schetsen, waar hij ook nog eens heel goed in was. Het leek het enige te zijn waarvoor hij enige interesse had en het enige waarmee je hem kon motiveren of straffen. Toen hij 15 jaar was was hij Daisy al bijna compleet vergeten en had hij nieuwe vrienden gemaakt in Amerika. Hij sprak nu vloeiend Engels en had ook vrijwel geen problemen meer met school, sterker nog hij was een van de rolmodellen van de klas. Zijn tekeningen zijn in die jaren alleen maar beter geworden en zelfs de leraren hadden er respect voor gekregen. Dat was dan ook het enige wat hij de hele dag deed, tekenen. Maakt niet uit wat, natuur, mensen en zo nu en dan een meisje een jong meisje wat hij zich niet meer kon herinneren. Toch bleef hij haar continu opnieuw tekenen en had hij het gevoel alsof ze iemand belangrijk is of is geweest. Een naar gevoel bekroop hem die dagen en wanneer hij een keer het nieuws keek werd het allemaal duidelijk. Ene Daisy Cha was gevonden in een huis in Zuid Korea, verkracht en daarna vermoord. Ze hadden de dader nog niet te pakken maar alles wees er op dat het haar vader moest zijn geweest, haar échte vader aangezien ze in een pleeggezin zaten. Zijn pleegouders schrokken maar zeiden verder niets. Voor Xander waren er overigens geen woorden voor nodig, hij wist het zeker. Cha, dat was zijn familienaam en Daisy was het meisje wat hij altijd tekende. Hij werd wat teruggetrokkener en ook een stuk rebelser als voorheen, hij begon zijn pleegouders weer te haten omdat ze het van hem verzwegen hadden, bovendien kreeg Xander wraak gevoelens jegens zijn échte vader. Hij moest en zal hem vermoorden met zijn eigen twee handen, hoe en wanneer dat wist hij nog niet maar het moest gebeuren.Voor de buitenkant leek er weinig veranderd te zijn in dat komende jaar, maar vanbinnen was Xander een heel ander persoon geworden. Het enige wat de mensen rondom hem heen opviel was dat hij niet meer tekende, sterker nog hij raakte geen potlood meer aan en wanneer je aan hem vroeg om te tekenen werd hij kwaad, gooide hij de tafel om en de potloden uit het raam. Hij haatte tekenen. Enkel en alleen omdat het hem deed denken aan zijn vroegere zorgeloze zelf. Hij was zo zorgeloos terwijl Daisy aan het lijden was geweest al die jaren,. Hij verdiende het niet meer om leuke dingen te doen, en het enige waar hij nog op moest concentreren was een plan voor zijn vader om te brengen. Hem te vinden en hem langzaam en cru tot een einde te brengen. Dit is er overigens nooit meer van gekomen.. Toen hij 16 was en een paar maanden kwam de koepel er, en verdwenen zijn pleegouders met de poef mee. Hij was alleen en vond het verschrikkelijk. Hij werd op deze manier aan zijn gedachten overgelaten en dat waren niet de meest optimistische. Het voelde alsof hij in de steek werd gelaten, door zijn pleegouders terwijl hun er ook niets aan konden doen. 17 kwam steeds dichterbij en sommige van zijn oude vrienden waren al verdwenen. Verdwenen, weg in het niets op gegaan. Xander raakte depressief en angstig en wachtte utieindelijk geduldig af tot hij 17 werd, tenslotte kon hij niet veel meer. Op de dag dat hij 17 werd wachtte hij geduldig af tot hij gepoeft zou worden, maar niets gebeurde. Op de nacht van dat hij 17 en 1 dag zou worden hoorde hij een stem, een stem en zag toen ook een gezicht. Het was zijn zusje Daisy. Daisy reikte haar hand naar hem uit en vroeg of hij met haar mee wilde komen, weg van Perdido Beach. Het was daar mooi en fijn vertelde ze. Xander greep haar hand vast en laatte dan plots weer los, zijn ogen groot. Hij schudde zijn hoofd en vertelde haar dat hij eerst wraak op de dader moest plegen voordat hij mee kon gaan. Daisy verdween met die woorden in rook en Xander had wonder boven wonder de poef overleefd.

Hij heeft zijn wraakplannen nog altijd niet opzij gezet en wil het liefste uit deze verrekte koepel om ze te gaan uitvoeren. Ondertussen traint hij zichzelf om sterk genoeg te zijn mentaal en fysiek. Tenslotte moet hij de man goed vermoorde met zijn eigen twee handen geen andere tussenmaterialen gebruikt. Verder zorgt hij er voor dat hij zich niet meer alleen voelt door met verschillende vrouwen uit te gaan en te flirten, ze over te halen en vervolgens weer te dumpen voor een ander. Zo zorgt hij er voor dat zijn gedachten niet te veel naar het negatieve gaan, en meer blijven bij wat op dit moment belangrijk is; overleven en wraak, met hier en daar nog een beetje vrouwelijk plezier.