Forbidden Kingdom.

Subject: Forbidden Kingdom. Thu Nov 22, 2012 3:59 am

Zoveel sterren bij elkaar, alsof hij zweefde in het universum. Darren kon hier wel uren naar blijven kijken, verdwaald in een wereld onbekend voor deze. De jongen lag op een steen, liggend op zijn rug, zijn handen als kussen achter zijn hoofd. De nacht was koel en verfrissend, beter dan dat het hier overdag was geweest. Darren kauwde op de binnenkant van zijn lip nadenkend over wat er de komende dagen wel allemaal niet gebeurd was. Niet veel, realiseerde hij zich eigenlijk. Enkel dat zijn ex, compleet zijn leven heeft verandert met de komst van een kleintje. Darren wist niet zo goed wat hij moest doen, het vader zijn was niks voor hem, maar hij kon haar toch niet achterlaten met een nalatenschap van hem? Dat kon hij haar niet aandoen, daar was hij te goed voor. Darren plaatse haalde zijn handen onder zijn hoofd weg en plaatste die op de grond naast zijn lichaam, waarna hij soepel overeind kwam. Vervolgens was er een zwak licht zichtbaar, een licht dat zich verspreidde om Darren. En na zo’n paar secondes, stond er in plaats van een jongen een King Cheetah. Anders dan een normale Cheetah, zijn zwarte stippen geblend, en zijn vacht dikkerder evenals dat er een zwarte aalstreep zichtbaar was op zijn rug. De middelgrote kat sprong lenig van de rots, en liep op zijn grootste gemak verder zijn weg naar beneden. Zo volgde hij een pad over een openvlakte, enkel wat kleine bomen en stenen die in de nacht niets meer dan schaduwen vormde. Geruisloos en onzichtbaar liep Darren over de vlakte van de woestijn, een spoor van poot afdrukken achterlatend in het zachte zand.Dit was perfect terrein om te racen, de snelheid de overhand te laten nemen. Maar Darren had geen zin om te rennen, hij wou enkel nadenken en luisteren naar de stilte van de nacht. Zijn staart hing laag boven de grond, net niet de grond aanrakend. Zijn kop volgde de lengte van zijn rug, en zorgde voor een rechte streep. Zijn spieren bolde op onder zijn vacht terwijl hij stap voor stap zijn weg verder baande in de woestijn. Geen doel voor ogen, helemaal alleen. Hopend een gat te vinden in de auro die zich om Perdido heen baande. Hopend dat alles dan anders zou worden. Voor nu stilte en rust. Darren slaakte een zucht en verdween de nacht in.

Inspiration soundtrack;

-Judith

Subject: Re: Forbidden Kingdom. Thu Nov 22, 2012 8:08 am

Women, money, and a good time…

Met zijn ogen gesloten nam hij een klein trekje van zijn peuk, gerold met wied. Ja, zo op zijn tijd was dat wel weer eens lekker. Hij wilde het ook weer niet te vaak roken, want dan begon het saai te worden. Toen hij zijn ogen weer opende was er nog niets veranderd, met de herhaling op nog, want binnen de kortste keren was hij zo stoned als een garnaal. Het stilde ook een beetje de honger, de honger die elke dag even langs kwam, om te kijken hoe het met je ging. Alsof hij kwam zeggen ‘hé heb je me niet gemist vandaag?’ zodat hij elke dag langs kon komen.
In een rustige beweging bracht hij zijn handen door zijn haren, waar zou hij nu eens naartoe gaan? Stiekem wilde hij gewoon naar Perrie, maar hij dacht dat hij haar de komende dagen beter wat ruimte kon geven. Ja, dat leek hem beter. Dus dat viel al af. Een beetje gaan skaten misschien? Zo in de schemer van de avond, nee, ook geen goed plan. Hij moest maar gewoon gaan lopen, op zijn globe’s, om dan te zien waar hij uit zou komen. Hellyeah. Gelukkig had hij dit keer wel een shirt aan, of eerder een luchtig zwart hemd. Maargoed, het was iets, iniedergeval niet shirtless.

Het was al wel een uur later, nadat hij achter coates richting de woestijn was gaan lopen, waarom? Geen idee, het sprong zo maar in zijn hoofd dat hij daar wel kon chillen, met roze teddyberen. Als die al bestonden. Vast toch? Want elke vogel die hij sinds zijn peuk gezien had zag eruit als een minidraak ofzo. Ook roze trouwens. Alles was roze, of nouja, zo ongeveer alles. Hij niet, zijn kleren niet, zijn schoenen niet. En alles een meter om hem heen ook niet. Het was ondertussen al nacht, maar door de sterrenhemel en de maan, die nooit waren omhuld door wolken. Want er waren geen wolken. Lichtte alles een klein beetje op.
En ook het roze beest dat zo ongeveer twintig meter voor hem verscheen, zo maar uit het niets. Huh? Dat beest kon toveren ofzo, weird ding. Toen Kid drie keer knipperde begon het te vervormen in een monster ofzo, het was vast zijn verbeelding, maar toch, scary. Fuck man, hij wilde niet opgegeten worden, of iets wat daar op leek, ook niet dood. Wacht… als je opgegeten werd ging je ook dood. Maargoed, hij was nog veel te jong. Wat kon hij doen? Dat ding bang maken misschien? Ja, dat zou hij doen, “Hey fucker!” Hij richtte zich nu duidelijk tot het, wat er voor andere uitzag als een cheetah, monster. “Kom dan!” Schreeuwde hij zo luid als hij kon. Fuck? Wat deed hij? Dat ding was vast duizend keer sneller dan hem. In een ruk draaide hij zich om en begon te rennen, gewoon te rennen. In de hoop dat hij niet binnen nu en een paar seconden kaken in zijn nek voelde. Want hij moest naar Perrie. Nu.

»sawhry super flut -,-

Subject: Re: Forbidden Kingdom. Sat Nov 24, 2012 8:05 am

Een geur. Zijn kop schoot omhoog zijn spieren aangespannen, klaar om te vluchten als het nodig was. Darren bracht zijn neus iets omhoog om iets van een geur te op te kunnen vangen, en al snel rook hij de geur van een mens. Na zijn neus volgde ook zijn ogen en zo vondt hij het beeld van een jongen, kleiner dan hem en hij gokte ook wat jonger. 'Hey fucker!' Darren keek wat verbaasd, wat dit zijn reactie? Nu Darren naderde kon hij zien wie het was, Kid of hoe hij echt heette Keith. 'Kom dan!' Hij drukte zijn oren plat tegen zijn schedel, zijn blauwe ogen vormde spleetjes toen Keith het op een rennen zetten? Was dit weer eens 1 van die flauwe geintjes van hem? Want zo ja dan was het erg goed geacteerd. Even twijfelde hij maar al snel dat hij Kid op de hielen, Darren kon hem makkelijk in halen maar hij vond het grappig om Kid op te jagen. 'Kan je niet sneller kleine?' De uitdrukking kleine kwam van het feit dat Kid zijn dierlijke vorm een muis was. Bijpassend vond Darren. Want Kid was niet bepaald een groot persoon. Nu Darren achter Kid aanrende rook hij de vage geur van wiet, en dat bracht het feit naarboven dat Kid hoogs waarschijnlijk zo stoned als een garnaal was. Darren strekte een poot uit en bracht die voor de volgende stap van Kid zodat hij hopelijk onderuit ging. Tegelijker tijd veranderde Darren terug in zijn mensen vorm, en rende hij een stukje verder waarbij hij Kid inhaalde en zich omdraaide om te kijken of hij gestruikeld was. 'Je bent zo stoned als een garnaal!' Darren lachte hardop, 'Jij maakt er wel gebruik van nu je ouders er niet zijn hmm?' Darren stopte zijn handen in de zakken van zijn blauw kleurige trui en keek wat droogjes richting Kid.

Uhm, ik neem aan dat ze elkaar kennen? ;3

Subject: Re: Forbidden Kingdom. Sat Nov 24, 2012 8:51 am

Women, money, and a good time…

Zijn sprint was maar van korte duur, vluchtig keek hij achterom terwijl hij met zijn ene hand zijn broek op hees. Het roze beest was nog maar enkele passen achter hem, en alsof de dood elk moment toe kon slaan, uitte hij nog één laatste kreet. Niet van angst hoor, neeeh, natuurlijk niet, wat dacht je wel. Hij kneep zijn blauwgrijzige ogen samen toen hij niks kon onderscheiden in de grote woestijn, of waar hij dan ook in hemelsnaam mocht wezen. Alles was gewoon zwart ofzo, en die weirde maan richtte ook niet echt veel uit met zijn zielige geschijn. Het beest achter hem echter, kon hij maar al te goed zien. De roze gloed over alles was ondertussen al wat verdwenen, en ook het beest zag er nu uit als een normale cheetah, of nou ja, wel errug groot. 'Kan je niet sneller kleine?' één enkele miniseconde fronste hij zijn wenkbrauwen, wat? Hij had wel gehoord van pratende coyotes enzo, maar cheetah’s? Weeeeird. En in die miniseconde was zijn pas ook wat minder snel geweest. Misschien wel fataal. Want voor hij het door had voelde hij één grote vieze katten klauw op zijn linkervoet. Waardoor met heel wat salto’s en frontflips en koprollen en wat nog allemaal op de grond terecht kwam en uiteindelijk uitgestrekt bleef liggen. Knipperend opende hij zijn samengeknepen ogen. Hij zag heel wat heldere sterren, maar toen hij beter keek ook het silhouet van een jongen. Zijn lach begon met een grijns, deze hele situatie was komisch. Jezus mina zeg. Hij hield zijn lach niet meer in en begon het uit te schateren. 'Je bent zo stoned als een garnaal!' Bij die woorden hield hij het echt niet meer, rollend over de grond, waardoor hij nog viezer werd door al het droge stoffige zand. Zijn armen had hij over zijn buik geslagen, dayum, liet die lach stoppen plz. Hoe hard hij ook zijn best deed, het lukte gewoon niet. “Een garnaal,” Probeerde hij nog, maar alles waar hij op dit moment mee bezig was was lachen, en alles wat er op dit moment uit zijn bek kwam, was lachen. Toen schoot hem te binnen wie de jongen was, dat hij hem kende, het was Darren. En dat verklaarde dan ook gelijk de cheeta. Zo ongeveer een minuut later begon zijn lachen al wat te minderen, het was nu meer binnensmonds grinniken. In een slome beweging zette hij zijn handen onder zijn lichaam en drukte hij zich op tot hij uiteindelijk rechtop zat. Hij kneep zijn ogen weer samen om een scherper beeld van de jongen voor hem te krijgen. 'Jij maakt er wel gebruik van nu je ouders er niet zijn hmm?' Het grinniken hield abrupt op, ouders? Welke ouders… Hij had al sinds zijn vijfde geen ouders meer ze waren omgekomen bij een auto ongeluk ofzo. Hij wist het niet eens meer. Daarna had hij nog zijn oom gehad dan, maar die liet hem ook gewoon zijn gang gaan. Eigenlijk was het sinds zijn vijfde alleen maar bergafwaards gegaan, zoals andere dat zouden zeggen dan. Want voor hem was het één hell of a paradise. Hij hield wel van zijn leventje, en zijn leven was voor de FAKZ precies hetzelfde geweest, behalve dat hij gewoon naar school had gemoeten. En dat de rest van alle kinderen nu mee deden met feesten, zoals hij altijd al had gedaan. Maar dat hoefde Darren allemaal niet te weten, ze waren dan wel vrienden, maar als Kid hem er nooit iets over verteld had was dat vast ook wel niet nodig. Ook nu niet toch? Hij zette een gespeelde grijns op en richtte zich daarna weer tot Darren, “Uhuu sure bro’ How about yah?” Zijn fake-smile was ondertussen veranderd naar een echte, oprechte grijns. Hij vond het eigenlijk wel fijn Darren weer te zien, ze waren relatief goede vrienden. “Ur doin’ okay?” Dat was toch iets wat hij hoorde te vragen toch? Ja, vast. Moeizaam stond hij op, proberend nog wat stof van zijn kleren af te vegen. Nja, zinloos, het zat er gewoon in. En stiekem had hij wel zin in een duik in de stille zee. Dat zou later dan misschien nog wel komen. “Ben blij je weer te zien bro,” glimlachte hij naar Darren.

Subject: Re: Forbidden Kingdom. Tue Nov 27, 2012 5:05 am

Een grijns was zichtbaar op zijn gezicht. Als hij dit kon filmen had hij het gedaan. Om het vervolgens aan Kid te laten zien als hij weer nuchter was. Maar helaas had Darren niet iets zoals een mobiel of een camera, dus dat ging hem niet worden. Kid leek weer iets bij zinnen te komen, tenminste hij praatte gewoon en was gestopt met lachen. ’Uhuu sure bro’ How about yah?’ Darren zijn ogen vormde spleetjes en besloot niet eerlijk te vertellen hoe hij was, ’Ja..’ Hij lachte wat flauwtjes. Miste zijn ouders niet zo erg meer, maar voor hem was het waarschijnlijk ook allemaal wat anders dan voor Kid. Darren wist een vermoeide zucht binnen te houden. Darren zijn flauwe grijns vervormde weer naar een vriendschappelijke neutrale houding. Zijn houden stopte hij weg in de zakken van zijn leren jack, aangezien het toch redelijk koud was. ’Ur doin’ okay?’ Weer kon Darren niet eerlijk zijn, hij gaf mensen vaak andere ideen over hem dan hij zich eerlijk voelde. ’Sure, u?’ Nu bleef zijn gezicht vlak, om toch aan te geven dat het wel goed ging. Het ging zeker niet slecht, maar de verdwijning van zus had hem niet goed gedaan. Aangezien hij niet zeker wist of ze nog wel leefde. ’Ben blij je weer te zien bro,’ Darren grijnsde breed, waarna hij zijn arm ophief en met hand Kid een klap op zijn schouder gaf. Niet heel hard, maar een soort van stoot die vrienden elkaar op een speelse manier gaven. En Kid kon wel wat hebben, toch? ’Ik jou ook man! Tijd niet gezien..’ Hij grijnsde weer waarna hij zijn hand liet zakken, en hem weer terug stopte in de zak van zijn leren jack. ’So.. wat brengt jou hier zo rond deze tijd?’ Iets waar Darren toch wel naar benieuwt was. Hij slaakte een zucht, en keek wat rondom Kid om het gesprek niet ongemakkelijk te laten worden. Darren was nooit zo goed geweest in het gesprekken voeren.

Subject: Re: Forbidden Kingdom. Mon Dec 10, 2012 6:01 am

Women, money, and a good time…

Zijn ogen vlogen nogmaals over de omgeving, niet dat hij veel kon zien ofzo. Maarja, so what? Hij moest toch iets doen right. Vroeger hea, voordat de muur er was, voordat iedereen was gepoeft, had hij altijd wel wat te doen. No mather what time it was, gewoon. 24/7 kon hij bij iemand binnen kakken om vervolgens high te worden ofzo, en nu moest hij het meestal maar in zijn eentje pruimen. Niet dat hij het heel erg vond hoor, want meestal kreeg hij in grote groepen moordneigingen en dat soort shizzle. Nja, moordneigingen, overdreven. Maar iniedergeval wel neigingen iemand de grond in te beuken. Meestal hield iemand hem dan wel tegen ofzo, wat misschien ook beter was ook. Want anders zat hij nu vast in een of ander gesticht ofzo, dunno rlly.

Zijn gedachtes vlogen weer terug naar de jongen tegenover hem. ’Sure, u?’ was de antwoord op zijn vraag geweest. Hij ging de vraag of het goed ging met hem maar niet beantwoorden, want ergens verweg was hij zich er van bewust dat hij vrij stoned was. Zoals altijd. Maar meestal ontkende hij dat, wanneer hij weer bij zinnen was en dudes tegen hem zeiden dat hij stoned was geweest. Omdat like, hij wist ook wel dat hij iets te vaak smokede, maarja. YOLO, right? De klap op zijn schouder deed hem goed, hij grijnsde weer breed. ’Ik jou ook man! Tijd niet gezien..’ Ja, lang, voor zover je elkaar in de FAKZ niet kon zien. Hij dacht dat hij wel bijna iedereen binnen de muur kende, maarja. Ook niet zo gek, want na zeven maanden moest je toch wel iedereen gezien hebben. Hoewel je ook van die weirdo’s had die zich in de bossen schuil hielden. Of coates leerlingen die zo gehecht waren aan het oude gebouw dat ze er niet uit wilden komen. Maar, los van al die mensen dus, kende hij bijna ieder kind in perdido beach. “True, we need to chill more often dude,” Grijnsde hij nogmaals breed.

’So.. wat brengt jou hier zo rond deze tijd?’ Zijn wenkbrauwen veranderden in een frons. Wat deed hij hier ookalweer? Zo midden in de woestijn? Hij was hier vast om een of andere vage reden, of meest waarschijnlijk nog zonder reden. “Hm… Dunno…” Hij moest er toch achter zien te komen? Het was vast nog wel ergens in zijn hoofd, waar de wied hem nog niet getroffen had. “ ‘nd U? What’re u doin’ here. Zo laat in de avond?” Bracht hij gespeeld streng en vragend uit met een pedowenkbrauwwiebel.

»Sorry voor de derpigheid D=